, ,

The diagnostic value of biomarkers S100B, neuron specific enolase and copeptin in acute onset, continuous dizziness in the emergency department – PROVIDE study

Het kan lastig zijn om onderscheid te maken tussen centrale en perifere oorzaken van plots ontstane duizeligheid. Een biomarker zou in de toekomst wellicht kunnen helpen om dit onderscheid te maken en tot een juiste diagnose en behandeling voor deze mensen te komen.

Dit project heeft in 2021 subsidie ontvangen van het SGOfonds

Wat is de aanleiding van dit onderzoek?

Door de jaren heen is het merkbaar dat biomarker onderzoek in de neurologie achterblijft, zeker als je dit vergelijkt met bijvoorbeeld de cardiologie met alle ontwikkelingen omtrent het acuut coronair syndroom of vele onderzoeken naar troponines. In de literatuur zijn er potentiele (neurale) biomarkers beschreven, maar is er nog niet voldoende onderzoek gedaan in een gecontroleerde setting en ook niet toegespitst tot de Nederlandse situatie. Een biomarker die kan differentiëren tussen centrale en perifere draaiduizeligheid zou absoluut van toegevoegde waarde zijn op de SEH.

Welke vraag probeert dit onderzoek te beantwoorden?

Welke biomarker kan het beste differentieren tussen centrale en perifere oorzaken van acuut ontstane duizeligheid.

Hoe wordt dit onderzocht?

Bij alle patiënten die op een van de acht deelnemende SEH afdelingen komen met acuut ontstane continue duizeligheid wordt bloed afgenomen en opgeslagen. Het opgeslagen bloed wordt in het laboratorium onderzocht op de 3 meest belovende literatuur beschreven eiwitten: S100ß, copeptin en neuron specifieke enolase. De concentraties van deze eiwitten worden vergeleken tussen mensen met een centrale en perifere oorzaak van duizeligheid.

Wat is het belang van dit onderzoek voor de spoedeisende geneeskunde?

Een biomarker kan op de SEH helpen om de diagnose met meer zekerheid te stellen, waardoor patiënten niet belast hoeven worden met onnodige onderzoeken, ziekenhuisopnames of behandelingen en minder tijd besteden op de SEH. Dit heeft als maatschappelijk voordeel dat ziekenhuiskosten mogelijk teruggebracht kunnen worden. Hiernaast kan ook het aantal mensen bij wie de diagnose herseninfarct gemist wordt, met mogelijke vergaande gevolgen, verminderd worden.

Vincent Klokman

Vincent Klokman

Hoofdonderzoeker

Vincent Klokman heeft een BSc. in Biologie behaald aan de University of North Carolina- Chapel Hill met specialisatie in oceanografie. Na deze bachelor heeft hij geneeskunde gestudeerd in Maastricht van 2012 tot en met 2018. Ten tijde van zijn geneeskunde studie heeft hij een tweede studie in Maastricht voltooid met een MSc. in Global Health. Na zijn geneeskunde studie heeft hij enkele jaren als basisarts en arts-onderzoeker gewerkt op de SEH in Venlo en op de Intensive Care in Veldhoven. Vincent is momenteel in opleiding tot Spoedeisende Hulp-arts in het Jeroen Bosch Ziekenhuis te ’s-Hertogenbosch. Daarnaast is hij actief bezig met het doen van onderzoek naar biomarkers in posterior circulation stroke.