Onderzoek naar repositie van schouderdislocaties
Subsidie ontvangen in 2016
Hoofonderzoeker David Baden
In de dagelijkse praktijk zien wij 80-100 patiënten met een schouder uit de kom (schouderluxatie) per jaar op de spoedeisende hulp in onze ziekenhuizen. Landelijk is dit een van de meeste voorkomende luxaties en wordt door patiënten als zeer pijnlijk ervaren. De tot op heden meest gebruikte methode voor het terug in de kom zetten van de schouder (reponeren) word door de patiënt ervaren als een pijnlijk en langdurig proces. Deze repositie methodes zijn langdurig en vergen inzet van meerdere personeelsleden wat een extra belasting oplevert voor de steeds drukkere spoedeisend hulp.
De afgelopen 10 jaar zijn er nieuwe technieken beschreven in de literatuur, welke we na bestudering zijn gaan toepassen in de praktijk. Voordelen van deze nieuwe, biomechanische technieken, zijn een snelle en vaak veel minder pijnlijke repositie.
Patiënten zijn hier zeer enthousiast over, een groep van patiënten met frequente schouder luxaties vragen zelfs specifiek om de toepassing van deze technieken als zij helaas weer een schouder uit de kom hebben. Collega artsen en verpleegkundigen zijn enthousiast over deze technieken en ook na scholing van ambulance personeel merken we een toename van de toepassing van deze
technieken.
De literatuur over de afname van pijn en tijdswinst door toepassing van deze technieken bestaat nog niet. Om deze lacune in de literatuur op te vullen gaan wij een multicenter gerandomiseerd onderzoek doen naar deze technieken. Hiermee hopen we voor de patiënt de snelste en minst pijnlijk repositietechniek te vinden. Bijkomend voordeel is een afname van de werkbelasting voor het personeel en het kosten effectief inzetten van het personeel op de spoedeisende hulp.