, ,

The diagnostic value of biomarkers in acute onset, continuous dizziness in the emergency department – PROVIDE study

Het kan lastig zijn om onderscheid te maken tussen centrale en perifere oorzaken van plots ontstane duizeligheid. Een biomarker zou in de toekomst wellicht kunnen helpen om dit onderscheid te maken en tot een juiste diagnose en behandeling voor deze mensen te komen.

Dit project heeft in 2021 subsidie ontvangen van het SGOfonds

Wat is de aanleiding van dit onderzoek

Ik heb me vanaf het begin van mijn carrière als arts op de spoedeisende hulp verbaasd over ons onvermogen om in het acute moment onderscheid te maken tussen een centrale en perifere oorzaak van acute duizeligheid. Er is bij een perifere oorzaak meestal een vrij onschuldige ontsteking van het perifere evenwichtsorgaan, terwijl er bij een centrale oorzaak vaak een afsluiting van een bloedvat in de hersenen is. De behandeling is daarmee ook geheel verschillend. Bij een gebrek aan juiste diagnostische middelen kunnen we de behandeling niet snel en nauwkeurig inzetten. Bij andere ziekten wordt al veelvuldig gebruik gemaakt van meetbare stofjes in het bloed (biomarkers) om de diagnose te stellen, bijvoorbeeld bij hartinfarcten en longembolieën. Er zou toch ook een biomarker beschikbaar moeten zijn die een ischemische beroerte kan aantonen of uitsluiten? Vanuit deze fascinatie is het idee voor dit onderzoek geboren.

Welke vraag probeert dit onderzoek te beantwoorden?

De ontdekking van een biomarker, die goed onderscheid kan maken tussen centrale en perifere oorzaken van plots ontstane acute duizeligheid, zal SEH artsen en neurologen helpen om tot een juiste diagnose en behandeling voor deze mensen te komen. Kortom: beter en veiliger voor de patiënt, kosteneffectiever voor de zorg.

Hoe wordt dit onderzocht?

Bij alle patiënten die op een van de acht deelnemende SEH afdelingen komen met acuut ontstane continue duizeligheid wordt bloed afgenomen en opgeslagen. Het opgeslagen bloed wordt in het laboratorium onderzocht op verschillende biomarkers, onder andere bepaalde eiwitten in door cellen uitgescheiden blaasjes (extracellulaire vesikels; EVs). De concentraties van deze eiwitten in EVs worden vergeleken tussen mensen met een centrale en perifere oorzaak van duizeligheid.

Wat is het belang van dit onderzoek voor de spoedeisende geneeskunde?

Een biomarker kan op de SEH helpen om de diagnose met meer zekerheid te stellen, waardoor patiënten niet belast hoeven worden met onnodige onderzoeken, ziekenhuisopnames of behandelingen en minder tijd besteden op de SEH. Dit heeft als maatschappelijk voordeel dat ziekenhuiskosten mogelijk teruggebracht kunnen worden. Hiernaast kan ook het aantal mensen bij wie de diagnose herseninfarct gemist wordt, met mogelijke vergaande gevolgen, verminderd worden.

Kim Jie

Kim Jie

Hoofdonderzoeker

Kim Jie heeft na haar geneeskundestudie promotieonderzoek gedaan naar circulerende cellen in hart- en nierfalen in het UMC Utrecht, gesubsidieerd vanuit een persoonlijk Alexander Suerman stipendium. In 2010 promoveerde zij en startte de opleiding tot SEH arts in het Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Tijdens haar opleiding deed zij onderzoek naar een diagnostische klinische beslisregel bij elleboogtrauma’s. Zij is werkzaam als SEH arts in het Jeroen Bosch Ziekenhuis (JBZ). Zij zet zich in voor de wetenschap op het gebied van spoedeisende geneeskunde als wetenschapscoördinator op haar SEH afdeling en als lid van de wetenschapscommissie van de NVSHA. Afgelopen jaren stonden in het teken van het opzetten van een eigen onderzoekslijn naar diagnostiek bij patiënten met acute draaiduizeligheid.